آنجا که سخن گفتن ما جرم و خطا نیست
یک بیت و دوصد نکته پرازبغض رهاییست
ما گرچه خطا کارجهانیم بیندیش
این گونه اندیشیدن تو عین خطا نیست؟؟؟
پریوش نبئی
-----------------------------------------------------
چوآوازآزادی سردهی زندان تنگتر میشود!
هرکه داشت به دست تقدیر اعتماد...
آسمان میشکنندش در دوحال!
تو این زندگی به خود خواستی
من این بندگی به خود خواستم!
همه در درون چاه فریاد شدیم
به زندان تن گرفتار شدیم!
زندگی به کام یکدیگر تلخ شدیم
به دنیا و آسمان زمین گرفتارشدیم
راه رهایی شکست تن است!
برون شد وازخود برخواستن است!
برون شد وازخود برخواستن است!
برون کن گردغبار را از درون
که تنها راه آزاد بودن است!
همی آسمان را بنگروحال را
نه دل مصیبت زده و قال را!
توهستی تا زندگی کنی
نه درسوگ زندان بی قراری کنی
برون کن غم از سینه و برو
که راه آزادی به پا خواستن است!!!
همنفس
