زندان

دستهای لرزانم را بنگر
اندوه درون چشمانم را بنگر
و گذشته ام... !

دنیایی داشتم پر از ...

آرزو امید و افکار
آه تمام من کجاست؟
پیدایم کنید پیدایم کنید!

آنهایی که هنوز از آزادی خبر دارید
و طعم آزادی را در روزگارتان میچشید

تمام داشته هایم را به تاراج بردند
آنچرا که میخواستند آموختند
چه دردها کشیده ام

آیا تاریخ مرا به یاد می آورد؟
آیا می مانم؟

مثل تمام دربندهای تاریخ...

با تمام کزبهایی که به زبانم گفتند
کسی از من یادی میکند؟

هدفی را که برایش جنگیدم را
عاشقانه دوست میدارم
وطنم اگر سقف ندارد هنوز دیوار دارد
دنیای من هنوز عاشق و آزاده دارد

میدانم که دگر روی ستارگان شب را نخواهم دید
نوری از مهتاب چشمانم را نوازش نخواهد داد
وهرچه که خواهد بود
میله آهن و قفس
سکوت سکوت و تاریکی

ای آسمان آخرین شب
ای ستارگان شب تابیده
و ای زمین

مرداب شدن من مهم نیست...

شمارا به خدایتان قسم
مسیر هدفم را با عاشقان وطن
جاودان بدار!

که آزادی سر خط زندگیست.