آدما، آی آدمای جور با جور
آدما، آی آدمای سنگ صبور
آدما با اون همه نگاه دور
آدما با قلبای پر از نور
پس چرا هستید اینقدر کور؟
آدما با این همه نور و نوا
بازم شدید از هم جدا
دیدی، نمیشه بشی بی ریا
دیدید، شدید از هم جدا
آدما، آی آدمای جور با جور
آدما، آی آدمای سنگ صبور
آدما با قلبای پر از نور
پس چرا هستید اینقدر کور؟
آدما، آی آدمای سنگ صبور
آدما با اون همه نگاه دور
آدما با قلبای پر از نور
پس چرا هستید اینقدر کور؟
آدما با این همه نور و نوا
بازم شدید از هم جدا
دیدی، نمیشه بشی بی ریا
دیدید، شدید از هم جدا
آدما، آی آدمای جور با جور
آدما، آی آدمای سنگ صبور
آدما با قلبای پر از نور
پس چرا هستید اینقدر کور؟
۴ نظر:
درود بر مرد بزرگ! چطوری؟ نوشتت زیبا بود، اگر برای نوشتات یه پی نوشت بزاری که دلیل نوشتت چی بوده همه متوجه میشن و از خوندنش لذت میبرن!
شاد زی.
درود بر شما
سپاس از هميشه آمدنتان
خواندم و مثل هميشه حظ بردم
قالب بسيار زيباي جديد مبارك
در پناه دوست باشيد.
آدماکور نیستن خودشونو به کوری میزنن تا نبینن تا مجبور نباشن ......به قول حسین پناهی تو این دنیا ی هیشکی به هیشکی این یکی دستت باید اون یکی و بگیره ور نه خلاصی خلاص....
این آدمایی که من می بینم دیگه بینا نمیشن......
بسیار عالی بود حرف دل ماروزدی فعلا
ارسال یک نظر